زمانی که به اهواز سفر می کنی، در کوچه باغ هایش که قدم میزنی، عطر گل های کاغذی، آمیخته به بوی شرجی رودخانه و نخل های همیشه استوارش به مشام می رسد. کافیست روی یکی از پل های زیبایش قدم بزنی و به چهره آفتاب سوخته مردمانش نظر بیفکنی تا گرمای جنوبش را به خوبی لمس کنی. آن را شهر پل ها می نامند. اما به شهر گل های کاغذی و شهر نخل هم معروف است. زیر آن یکی از بزرگترین چاه های نفتی ایران جا خوش کرده که ایران را جز شهر خودش سیراب می کند! آری این شهر پر رمز و راز، اهواز است. شهری که نویسنده شهیر ایرانی، احمد محمود به خوبی آن را در معروف ترین کتابش، “مدار صفر درجه” کوچه به کوچه تصویر کرده است.
اهواز نه فقط بخاطر پل های گوناگون اش (9 پل) بلکه بخاطر گرد و خاکش هم معروف است. مهمانان ناخوانده ای که گاه به گاه از راه می رسند و مشام مردمان خونگرم و خسته ی جنوبی را آزرده می کنند.
تاریخچه اهواز
تاریخچه اهواز فعلی به طور مشخص به دوره قاجار بر میگردد. زمانی که به دستور شاه قجر، ناصرالدین شاه، آن را طراحی کردند و از شهری که دیر زمانی بود جز ویرانه ای از آن نمانده بود، شهر کنونی را ساختند. در سال 1888 میلادی، حسین قلی‌خان نظام‌السلطنه حکمران جدید خوزستان ماموریت یافت تا اهواز را اصلاح و باز طراحی کند. با صدور فرمان کشتیرانی بر رودخانه کارون و واگذاری انحصاری آن به یک شرکت انگلیسی (همیشه پای یک انگلیسی در میان است) اهواز کم کم رونق گرفت و با ساخت تاسیساتی برای بارگیری و بندر سازی، نام آن به بندر ناصریه تغییر یافت که برگرفته از نام سلطان قجر بود. در آن زمان مرکزیت خوزستان در شوشتر بود. اما با رونق گرفتن اهواز، در آغاز دودمان پهلوی از شهریور ۱۳۱۴ شمسی با تصویب هیئت وزیران به نام تاریخی آن، اهواز نامیده شد که برگرفته از نام قوم بومی این منطقه است. لازم به ذکر است که در دوران باستان نیز و به ویژه در دوره ساسانیان، اهواز مرکزیت ساتراپی خوزستان را داشته است. نام های تاریخی دیگر اهواز، تاریانا و اکسین بوده اند.
در سفر به اهواز چه چیزهایی را ببینیم؟
اگر به اهواز سفر می کنید، سه دسته گردش شهری برای شما فراهم است. نخست گردشگری تاریخی است که شامل آثاری از دوره با شکوه ساسانی و ایلامی است. دوم گردشگری غذا است که شامل مزه مزه کردن غذاهای جنوبی می شود و سوم نیز گردشگری شب است.
دسته اول
در این ردیف، بناهای زیر قرار می گیرند:
- پل زیبای سفید، نخستین پل معلق و مدرن ایران، ساخته شده در دوره پهلوی اول
- کاروان سرای معین التجار در نزدیکی پل سفید
- شرکت لنچ انگلیسی در باغ ملی اهواز ( عبارت لنج از همین نام می آید.)
- ساختمان سه گوش اهواز
- خانه ماپار
- دانشسرای عالی
- خرابه های دانشگاه جندی شاپور
- آرامستان و گوردخمه های زرتشتی
دسته دوم:
گردشگری غذا شامل لذت بردن از فلافل اهواز در برزگترین خیابان فلافل ایران یعنی لشگرآباد، خوردن ماهی رودخانه ای در کبابی های جاده ساحلی اهواز و قلیه ماهی می شود که حتما هنگام سفر به اهواز آنها را تجربه کنید.
دسته سوم:
اهواز را شهر پل ها نیز می نامند. حدود 10 پل در این شهر زیبا وجود دارد که بیشتری تعداد پل در یک شهر محسوب می شود. گشت زنی بر روی این پل ها با ماشین و پیاده روی بر روی پل زیبای طبیعت، رفتن به رستوران های امپراطور و رویال و کشتی های رستوران دار و همچنین پیاده روی بر کرانه ساحلی اهواز از جمله آیتم هایی است که شما می توانید در شب های سفر خود در اهواز انجام دهید.
