حلوای محلی «سردوبوندو» یکی از دِسِرهای معروف و پرطرفدار استان بوشهر است که در فهرست میراث ناملموس کشور نیز به ثبت رسیده است.
سودابه معموری ـ کارشناس ثبت میراث ناملموس استان بوشهر ـ درباره این حلوای محلی گفت: حلوای «سردوبوندو» (سَرده بن دو) مربوط به مناطق «شبانکاره» و «حیات داوود» در شهرستان های دشتستان و گناوه است که ترکیبات آن، شامل خرما ترجیحا از نوع کبکاب به دلیل داشتن شیره زیاد، آرد، لِلِک(گَمَنه: بلغور)، ماست، روغن و کره محلی است.
او درباره طرز تهیه «سردوبوندو» توضیح داد: برای طبخ این حلوای مغذی و پرطرفدار ابتدا کره را ذوب و از صافی رد می کنند، سپس للک را در روغن تفت می دهند و به کرۀ مذاب اضافه می کنند و چند دقیقه این مخلوط را هم می زنند. در ادامه چند دقیقه به آن زمان می دهند تا للک ها ته نشین شوند و روغن را جدا کرده و در گوشه ای می گذارند.
این کارشناس ثبت میراث ناملموس استان بوشهر ادامه داد: پس از آن، آرد را در ماهیتابه بو می دهند تا طلایی شود و زیر اجاق را خاموش می کنند و خرماهایی را که هسته شان را گرفته اند و در آرد بو داده اند، ورز می دهند تا حسابی مخلوط شوند. سپس مخلوط خرما و آرد را به لِلِک، اضافه می کنند و دوباره روی شعله آن ها را مخلوط و بعد ماست را نیز اضافه می کنند و در نهایت به همراه کرۀ آب شده که قبلا جدا کرده اند، مصرف می کنند.
به گفته معموری، این حلوای محلی در اسفند سال ١۴٠١ با شماره ثبت ٢٨٣٢ در فهرست ملی میراث ناملموس ایران به ثبت رسیده است.
ایسنا
