باغ شاهزاده

باغ شاهزاده، یک باغ ایرانی است که در ایران و در شش کیلومتری جنوب روستای ماهان در جنوب شرقی استان کرمان واقع شده است. این باغ واحه ای را در میان بیابان تشکیل می دهد و با استفاده از روش های نوین آبیاری، نمونه باغ تخت ایرانی را که در یک آب و هوای نیمه بیابانی به خصوص خشک ایجاد شده است، به تصویر می کشد. همچنین از نظر کاربردی و زیبایی شناختی آب قابل توجه است.

تاریخچه و طراحی باغ شاهزاده

این باغ به مساحت 5.5 هکتار در حدود سال 1850 میلادی توسط محمدحسن خان قاجار سردار ایروانی ساخته شد و بعداً در حدود سال 1873 زیر نظر عبدالحمید میرزا گسترش یافت و پس از مرگ وی توسط والی کرمان در دهه 1890 تکمیل شد. عمارت در مرکز باغ به عنوان محل اقامت تابستانی شاهزاده عمل می کرد. در سال 1991 به مناسبت مراسم یادبود بزرگداشت خواجه کرمانی، این اثر کاملاً بازسازی شد. امروزه قسمتهایی از آن به عنوان رستوران استفاده می شود.

باغ مستطیل شکل توسط دیواری احاطه شده و از چندین تراس با حوضچه های آب و آلاچیق تشکیل شده است. به موجب شیب طبیعی زمین یک آبرو مرکزی دارای آبنما به عمارت منتهی می شود، این اثر تاریخی به همراه سایر باغ های ایرانی در سال 2011 در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

جغرافیا

باغ شاهزاده در دشتی وسیع و در جهت شمال غربی / جنوب شرقی واقع شده است که از جنوب با رشته کوه جوپار و از شمال با کوه پلوار همسایه است و از جاده مهم 84 که کرمان را به بم متصل می کند، عبور کرده و سپس به مرز پاکستان می رسد. این رشته کوه ها یک مخزن طبیعی آب را تشکیل می دهند و رودخانه ها و آب راه هایی که به دشت می ریزند، از جمله قنات تیگران که باغ شاهزاده را تغذیه می کند. نمای باغ سر سبز در میان آب و هوای نیمه خشک منطقه و چشم انداز بیابانی آن تضاد چشمگیری را به بیننده ارائه می دهد. کوه پلوار دره را از دشت لوت، یکی از اصلی ترین بیابانهای ایران جدا می کند و بین باغ و مناطق مسکونی و شهری فاصله می اندازد.